Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο, επειδή δεν μπορούσε από μόνος του να βρει τον δρόμο της επιστροφής του στον Πατέρα και Δημιουργό, μετά την απομάκρυνσή του από τον Παράδεισο.
Με τη Σταύρωση και την Ανάστασή του, ο Κύριός μας μας άνοιξε και μας έδειξε τον δρόμο και τον τρόπο της σταυρώσεως, της θυσίας, της αγάπης και της ειρήνης, για να μπορούμε να νικούμε τον διάβολο και τον διά της αμαρτίας θάνατο.
Η Εκκλησία μας βιώνει τα γεγονότα της Μ. Παρασκευής, σε σχέση με την κοσμική κατεύθυνση, που έχει πάρει η σύγχρονη ζωή μας, ως Χριστιανών.
Το δράμα δεν είναι μόνον ότι ο Χριστός σταυρώνεται από αγάπη για μας, προκειμένου να μας βοηθήσει να μεταβούμε από τον θάνατο στην αιώνια λύτρωση και ζωή, αλλά ότι εμείς, με τα πονηρά έργα που διαπράττουμε ως πρόσωπα και ως λαοί, μένουμε "εκτός νυμφώνος", ματαιώνοντας για τον εαυτό μας, τον σκοπό της Σταυρώσεώς Του, καθώς απομακρυνόμαστε, όλο και πιο πολύ, από την ευλογημένη απόφαση της άρσης του δικού μας Σταυρού, που μας δείχνει η Μ. Παρασκευή, που οδηγεί μέσω του Γολγοθά στην Αγία Ανάσταση.
Αξίζει να θυμηθούμε αυτό που σημειώνει στη διδασκαλία του ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής ότι «τα φαινόμενα πάντα δείται σταυρού», ότι, δηλαδή, πήραμε τη ζωή μας λάθος, καθώς οι λογισμοί, οι συμπεριφορές και τα έργα μας είναι προσανατολισμένα στα προσωρινά και όχι στα αιώνια φαινόμενα.
Γι’ αυτό η Μ. Παρασκευή, ως ημέρα Σταυρού, μας υπενθυμίζει ότι είναι ανάγκη να αλλάξουμε προσανατολισμό στον τρόπο ζωής και σχέσεως με τους συνανθρώπους μας, χρησιμοποιώντας όχι τη δαιμονική πυξίδα που οδηγεί στο κακό, στην αμαρτία και στον θάνατο, αλλά την πυξίδα που οδηγεί στον Γολγοθά, στη Σταύρωση και στην Ανάστασή μας με τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Σωτήρα και Λυτρωτή της ζωής ημών.
τέλος σχολίων