Ἐν Πειραιεῖ τῇ 12ῃ Σεπτεμβρίου 2019
Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν
Ἡ ἀπελθοῦσα μαρξίζουσα κυβέρνηση τοῦ κομματικοῦ συνδυασμοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μᾶς κληροδότησε πολλὰ προβλήματα, μὲ τὶς ἀντιχριστιανικὲς πολιτικὲς της ἐπιλογές. Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι καὶ οἱ νομοθετικὲς ρυθμίσεις της κατὰ τῆς Ἐκκλησίας μας, μέσω τῶν ὁποίων ἐπεχείρησε νὰ πλήξει τὴν ἑλληνορθόδοξη ταυτότητα τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ μας, διαπνεόμενη ἀπὸ ἕνα σαφὲς ἀντιχριστιανικὸ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ πνεῦμα. Ὅπως εἶναι γνωστό, μὲ μία σειρὰ ἀπὸ νομοθετικὲς παρεμβάσεις της, προσπάθησε νὰ θέσει στὸ περιθώριο τὴν Ἐκκλησία μας καὶ νὰ περιορίσει τὴν ἐπιρροή της στὸ δημόσιο βίο τῆς χώρας. Προσπάθησε νὰ ἐγκαθιδρύσει ἕνα «ἄθεο κοσμικὸ κράτος», ἄχρωμο θρησκευτικά, μὲ ἀναιμικὲς καὶ πολὺ περιορισμένες δραστηριότητες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησία μας στὴ δημόσια ζωή. Κλασικὸ παράδειγμα οἱ προταθεῖσες...
ἀναθεωρήσεις καὶ τροποποιήσεις τῶν ἄρθρων 3 καὶ 21 καὶ γιὰ τὸν ὅρκο τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, τὰ ὁποία καθορίζουν τὴν ἀκατάλυτη ἑνότητα τοῦ λαοῦ μας μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς τὴν ἀέναη τροφὸ καὶ σώτειρα τοῦ Γένους μας, ἐδῶ καὶ αἰῶνες.
Μία σοβαρὴ πτυχὴ τοῦ ἀντιεκκλησιαστικοῦ μένους της ἦταν καὶ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Τὴν ἐνοχλοῦσε σοβαρὰ ὁ Ὀρθόδοξος προσανατολισμὸς τοῦ μαθήματος, ἐκφράζοντας παράλληλα καὶ τὴν «Ἕνωση Ἀθέων Ἑλλάδας», τὶς διάφορες ὁμάδες τοῦ νεοπαγανιστικοῦ πλέγματος καὶ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι δὲν ξεπερνοῦν τὸ 5% τῶν πολιτῶν. Παραβιάζοντας βασικὰ ἄρθρα τοῦ Συντάγματος ποὺ καθορίζουν τὸν ἑλληνορθόδοξο προσανατολισμὸ τῆς παιδείας, κατόρθωσε νὰ μεταλάξει τὸ μάθημα σὲ θρησκειολογικό, δηλαδὴ σὲ ἕνα «ἄχρωμο» καὶ ἀνούσιο μάθημα σπουδῆς τοῦ φαινομένου τῆς θρησκείας καὶ γνώσης τῶν διαφόρων θρησκειῶν, χωρὶς νὰ δίνεται ἡ ἀπαιτούμενη ἔμφαση στὴν διάπλαση τοῦ ἑλληνορθοδόξου χαρακτήρα τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι δηλώνουν Ὀρθόδοξοι. Καὶ τὸ χειρότερο: Ἡ θρησκειολογικὴ μετάλλαξη τοῦ μαθήματος προβλεπόταν μόνο γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους μαθητές, ἐνῶ γιὰ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ ἀλλοθρήσκους δόθηκε πλήρης νομικὴ ἐλευθερία νὰ διδάσκεται ὡς ὁμολογιακὸ – κατηχητικὸ ἀπὸ ἐκπαιδευτικοὺς δικούς τους καὶ μὲ διδακτικὰ βιβλία δικά τους! Αὐτὸ ἔγινε μὲ καταφανῆ καταπάτηση τῆς συνταγματικῆς ἐπιταγῆς περὶ ἰσονομίας τῶν πολιτῶν!
Οἱ σφοδρὲς ἀντιδράσεις τῆς μαθητικῆς κοινότητας (καθηγητῶν, μαθητῶν), τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων, τῶν γονέων, διαφόρων ὀργανώσεων καὶ κυρίως οἱ σημαντικότατες δικαστικὲς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, (ποὺ ἔχουν δεσμευτικὸ χαρακτήρα), δὲν μπόρεσαν νὰ ἀποτρέψουν τὴν ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης νὰ ἐφαρμόσει τὶς ἀποφάσεις της.
Μετὰ τὶς βουλευτικὲς ἐκλογὲς τοῦ περασμένου Ἰουλίου ἡ νέα κυβέρνηση εἶχε ἤδη προαναγγείλει ὅτι θὰ σεβασθεῖ τὶς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, θὰ καταργήσει τοὺς φακέλλους τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ποὺ καθιερώθηκαν ἐπὶ Ὑπουργῶν Φίλη καὶ Γαβρόγλου, καὶ θὰ ἀποκαταστήσει τὸ μάθημα στὴν μορφὴ ποὺ αὐτὸ εἶχε πρὶν ἀπὸ τὸ 2016. Ἐπίσης εἶχε δηλώσει ὅτι δὲν θὰ ψήφιζε τὴν ἀναθεώρηση τῶν ἄρθρων τοῦ Συντάγματος, ποὺ ἀφοροῦσαν τὴν Ἐκκλησία. Ὡστόσο μὲ θλίψη διαπιστώσαμε ὅτι καὶ ἡ νέα σχολικὴ χρονιὰ ἀρχίζει χωρὶς νὰ ἔχουν ἀνακληθεῖ οἱ σχετικὲς ἐγκύκλιοι τῆς προηγουμένης κυβερνήσεως γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ποὺ σημαίνει ὅτι καὶ σ’ αὐτὴ τὴ σχολικὴ χρονιὰ θὰ συνεχιστεῖ ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος σύμφωνα μὲ αὐτές, δηλαδὴ θὰ συνεχιστεῖ νὰ διδάσκεται τὸ μάθημα ὡς διαθρησκειακό. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ξεσήκωσε, ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, εὔλογες καὶ σφοδρὲς ἀντιδράσεις, τόσο στὴ μαθητικὴ κοινότητα, ὅσο καὶ στοὺς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι εἶδαν γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ τὴν νέα κυβέρνηση νὰ ἀθετεῖ τὶς προεκλογικὲς δεσμεύσεις της.
Μεταξὺ τῶν δικαιολογημένων, κατὰ τὴ γνώμη μας, ἀντιδράσεων, ὑπῆρξε καὶ μία ἐμπεριστατωμένη ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ τοῦ κ. Δημητρίου Μερτζεμέκη, τέως Ἐπιθεωρητοῦ τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν, πρὸς τὴν Ὑπουργὸ Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως ἡ ὁποία δημοσιεύτηκε στὴν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια», (4-9-2019). Τὴν παρακαλεῖ νὰ πράξει τὰ αὐτονόητα στὸ θέμα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἐφαρμόζοντας τὴν ἀρχὴ τῆς ἰσονομίας καὶ ἐκδηλώνοντας ἔμπρακτα τὸ σεβασμό της πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς μία ἐλάχιστη ἐνέργεια καὶ προσφορὰ πρὸς Αὐτήν, ἡ ὁποία τόσο ἐπιδεικτικὰ περιφρονήθηκε ἀπὸ τὴν προηγούμενη κυβέρνηση.
Μεταξὺ τῶν ἄλλων τόνισε: «Μὲ ἀγωνία περιμέναμε ἐπιτέλους τὴν ἀνάληψη τῶν νέων καθηκόντων σας καὶ σᾶς εὐχόμαστε ὁλόψυχα κάθε ἐπιτυχία στὸ δύσκολο, ἀλλὰ θεάρεστο ἔργο ποὺ ἀναλάβατε στὸν τομέα τῆς Παιδείας. Γράφω ὅτι σᾶς περιμέναμε μὲ μεγάλη ἀγωνία, γιατί ὅσα συνέβαιναν τὸν τελευταῖο καιρό, κυρίως στὸν πολύπαθο χῶρο τοῦ ὑπουργείου ποὺ προΐστασθε, ἦταν πρωτοφανῆ καὶ πρωτάκουστα ἀπὸ κάθε πλευρά, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τουλάχιστον τὸν τομέα τῶν θρησκευτικῶν μαθημάτων στὴ Στοιχειώδη καὶ τὴ Μέση Ἐκπαίδευση. Γι' αὐτὸ μὲ τὴν παροῦσα θὰ θέλαμε, ὄχι μόνο ὁ ὑποφαινόμενος ἀλλὰ καὶ πληθώρα ἄλλων ἑλληνορθόδοξων πολιτῶν, νὰ ἀποκαταστήσετε τὰ αὐτονόητα καὶ τὴ νομιμότητα στὸ πολὺ σπουδαῖο αὐτὸ θέμα ποὺ προέκυψε, ὡς μὴ ὄφειλε, λόγω τῆς ἰδεοληψίας καὶ τῆς ἐμπάθειας ποὺ ἐπέδειξαν οἱ προκάτοχοι σᾶς ὑπουργοὶ (κ. Φίλης καὶ Γαβρόγλου) σὲ βάρος τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας. […]
Αὐτὸ ποὺ σᾶς καλοῦμε σήμερα νὰ κάνετε εἶναι μία αὐτονόητη ἁπλὴ ἐνέργεια μὲ μία ἐλάχιστη προσφορὰ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, τὴν τροφὸ τοῦ Γένους μας, τῆς ὁποίας ἡ πολύτιμη γνώμη δυστυχῶς ἕως σήμερα περιφρονεῖται, ἀφοῦ σχεδιάζουν ἐρήμην αὐτῆς. Ἡ ὑπόθεση αὐτὴ ἔχει ἐξελιχθεῖ σὲ ἕναν γόρδιο δεσμὸ ἀναίτια, μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ὑπουργείου σας, καὶ ταλαιπωρεῖ, ὅπως εἶναι ἑπόμενο, τὴν ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα, τοὺς καθηγητές, τοὺς δασκάλους, τοὺς γονεῖς, τοὺς μαθητὲς καὶ κυρίως τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Καὶ γι' αὐτὸ λοιπόν, τύχη ἀγαθή, ἔλαχε σὲ σᾶς ὁ κλῆρος νὰ τὸν κόψετε, ἀφοῦ ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια ταλαιπωρεῖ ὅλους αὐτοὺς λόγω τῶν ἰδεοληψιῶν καὶ τῆς ἐμπάθειας τῶν προηγούμενων ὑπουργῶν».
Καὶ καταλήγει: «Σᾶς παρακαλοῦμε νὰ ἀναθέσετε ἀπευθείας καὶ χωρὶς κανέναν διάλογο τὴ σύνταξη τῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν στὸν κύριο καὶ πλέον ἁρμόδιο φορέα, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὥστε νὰ προβεῖ μὲ δική της ἐπιτροπὴ (καὶ ὄχι τοῦ Ι. Ἐκπ. Πολιτικῆς), δηλαδὴ νὰ γίνει κάτι ἀνάλογο ποὺ ἔγινε καὶ γιὰ τὶς ἄλλες τρεῖς θρησκεῖες τῶν ἑτεροδόξων καὶ ἀλλοδόξων. Νὰ προσθέσουμε ἐπιπλέον καὶ κάτι ἀκόμη, πολὺ χρηστικό. Ἐπειδὴ γιὰ τὴ νέα σχολικὴ χρονιὰ 2019-2020 προφανῶς δὲν προλαβαίνουν τὰ νέα βιβλία νὰ συνταχθοῦν καὶ νὰ ἐκτυπωθοῦν, γι΄ αὐτὸ γνώμη μας εἶναι ὅτι θὰ πρέπει νὰ ὁρίσετε μὲ ἐγκύκλιό σας ἡ διδασκαλία τῶν γνήσιων ὀρθόδοξων θρησκευτικῶν νὰ γίνει ἀπὸ βιβλία παλαιά, τῶν πρὸ τῶν κ. Φίλη καὶ Γαβρόγλου περιόδων, ποὺ ἴσως νὰ βρίσκονται στὶς ἀποθῆκες τοῦ ὑπουργείου σας, ἢ ἔστω, ἂν δὲν ὑπάρχουν, νὰ γίνει ἄμεσα ἡ ἀνατύπωσή τους, ὥστε νὰ εἶναι ἕτοιμα γιὰ τὸν προσεχῆ Σεπτέμβριο. Τελικά, πιστεύουμε ὅτι καὶ ἡ δική σας δυναμικὴ καὶ στοχευμένη παρέμβαση θὰ ἀποκαταστήσει πλήρως τὸ δίκαιο καὶ θὰ φέρει τὸ ἀναμενόμενο ἀποτέλεσμα, καθὼς καὶ τὴ γαλήνη στὸ ὑπουργεῖο σας».
Νομίζουμε ὅτι τὸ περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ κ. Μεντζεμέκη μᾶς καλύπτει, διότι οἱ δικοί του προβληματισμοὶ καὶ ἡ εὐχὴ νὰ ἀποκατασταθεῖ ὁ Ὀρθόδοξος χαρακτήρας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, εἶναι καὶ δικοί μας, ὅπως καὶ ὅλων τῶν συνειδητῶν πιστῶν, τῶν ἐκπαιδευτικῶν, τῶν μαθητῶν καὶ τῶν γονέων. Ἐλπίζουμε οἱ καθυστερήσεις τοῦ Ὑπουργείου νὰ ὀφείλονται σὲ ἀντικειμενικὲς δυσκολίες καὶ ὄχι σὲ ἐσκεμμένη τακτική. Ὁ χρόνος θὰ δείξει. Φυσικὰ δὲν κρύβουμε καὶ τὴν δυσφορία μας καὶ τὸν προβληματισμό μας διότι, ἀπ’ ὅτι πληροφορούμαστε, τὶς θέσεις λήψης ἀποφάσεων στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἔχουν καταλάβει δυστυχῶς (καὶ) πρόσωπα, τὰ ὁποῖα εἶχαν πρωτοστατήσει στὴν προηγούμενη κυβέρνηση γιὰ τὴν μετάλλαξη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογικό.
Μεγάλο προβληματισμὸ προκάλεσε ἐπίσης ἡ πρόσφατη ἀπόφαση ποὺ ἐξέδωσε στὶς 4 Σεπτεμβρίου 2019 ἡ Ἀρχὴ Προστασίας Δεδομένων κατὰ τῆς ἀναγραφῆς τῆς ἰθαγένειας καὶ τοῦ θρησκεύματος στὰ ἀπολυτήρια καὶ τὰ ἀρχεῖα ποὺ τηροῦνται στὰ σχολεῖα, καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, ποὺ εἶναι προδήλως παράνομη, διότι ὄφειλε ἡ «Ἀρχὴ» νὰ θέσει στὸ ἀρχεῖο τὶς αἰτήσεις τῶν Ἑνώσεων Ἀθέων καὶ Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων καὶ ὄχι νὰ ἐκφέρει κρίσιν ἐπ’ αὐτῶν.
Σύμφωνα μὲ τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῆς «Ἀρχῆς» οἱ συγκεκριμένες διαδικασίες γιὰ τὴν ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος καὶ τῆς ἰθαγένειας στὰ στοιχεῖα ποὺ τηροῦνται στὸ σχολεῖο, στοὺς τίτλους καὶ πιστοποιητικὰ σπουδῶν τῆς δευτεροβάθµιας ἐκπαίδευσης καὶ στὸ πληροφοριακὸ σύστηµα «myschool», ἀλλὰ καὶ στὴ δήλωση ὅτι ὁ µἀθητὴς δὲν εἶναι Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος προκειμένου νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ µἄθηµα τῶν Θρησκευτικῶν ἀντιβαίνουν «τὶς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 13 πάρ. 1 καὶ 2 τοῦ Συντάγματος, οἱ ὁποῖες κατοχυρώνουν τὴν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης καὶ τὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία, ὡς συνταγµατικὴ ἀρχὴ καὶ ὡς ἀτοµικὸ δικαίωµα καὶ µἐ τὸ ἄρθρο 9 τῆς ΕΣ?Ἅ, διότι ἀντιβαίνει στὴν ἀρνητικὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία τῶν µἀθητῶν καὶ τῶν γονέων τους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν καὶ τὸ εἰδικότερο δικαίωµα νὰ διαπαιδαγωγήσουν ἐλευθέρως τὰ παιδιὰ τοὺς µἐ βάση τὶς θρησκευτικὲς καὶ φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις, σύµφωνα µἐ τὸ ἄρθρο 2 τοῦ Πρώτου Πρωτοκόλλου τῆς ΕΣ?Ἅ, καθὼς καὶ µἐ τὸ ἄρθρο 9 τῆς ΕΣηΑ καὶ τὸ ἄρθρο 2 τοῦ Πρώτου Πρωτοκόλλου τῆς ΕΣ?Α». Ἐπίσης ἀντιβαίνουν πρὸς τὴ θεµελιώδη ἀρχὴ τῆς ἀναγκαιότητας τῆς ἐπεξεργασίας δεδοµένων προσωπικοῦ χαρακτήρα.
Ὡστόσο οἱ παρὰ πάνω ἰσχυρισμοί, πέραν τῶν ἀνωτέρω, ὅπως ἀναφέρει πολὺ εὔστοχα πρόσφατο δημοσίευμα, (https://www.inewsgr.com/0/dyo-dikastikes-apofaseis-adeiazoun-tin-archi-prostasias-gia-ta-thr), δὲν ἔχουν κανένα νομικὸ ἔρεισμα, διότι ἔρχονται σὲ εὐθεία ἀντίθεση μὲ δύο δικαστικὲς ἀποφάσεις, ὅπως θὰ δοῦμε παρὰ κάτω, προκαλώντας τὸ εὔλογο ἐρώτημα, γιατί οἱ ἁρμόδιοι νομικοί τῆς Ἀρχῆς δὲν τὶς ἔλαβαν ὑπόψη τους κατὰ τὴν ἔκδοση τῆς ἀπόφασής τους.
Ἡ πρώτη εἶναι ἡ ἀπόφαση 115/2012 τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων ποὺ ἀφοροῦσε στὸ ζήτημα τῆς ἀπαλλαγῆς μαθητῶν ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἡ ἀπόφαση τόνιζε ὅτι «οἱ ἄθρησκοι, οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ ἑτερόδοξοι μαθητὲς ἔχουν δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἀλλὰ μόνον ὅταν συντρέχουν στὸ πρόσωπό τους λόγοι θρησκευτικῆς συνείδησης, τοὺς ὁποίους ὀφείλουν νὰ ἐπικαλοῦνται οἱ ἴδιοι, ἢ οἱ γονεῖς τους (ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἄθεοι, ἀλλόθρησκοι ἢ ἑτερόδοξοι)». Συνεπῶς τεκμηριωμένα θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρξει αἰτιολόγηση τοῦ λόγου ἀπαλλαγῆς.
Ἐπιπλέον, σύμφωνα μὲ τὴν ἴδια ἀπόφαση «οἱ διευθυντὲς τῶν σχολικῶν μονάδων, ὀφείλουν νὰ ἐλέγχουν τὴ συνδρομὴ τῶν νομίμων προϋποθέσεων (λόγων) ἀπαλλαγῆς, ὅτι δηλαδὴ πρόκειται γιὰ ἄθεο, ἢ ἀλλόδοξο, ἢ ἐτερόθρησκο μαθητή, προκειμένου νὰ διαπιστωθεῖ ἡ τήρηση τοῦ προεκτεθέντος συνταγματικοῦ κανόνα τοῦ εἰδικοῦ σκοποῦ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ποὺ πραγματώνεται μὲ τὴν ὑποχρεωτικὴ παρακολούθηση ἀπὸ τοὺς Ὀρθόδοξους μαθητὲς καὶ γιὰ νὰ τηρηθεῖ ὁ συνταγματικὸς κανόνας τοῦ ἄρθρου 13 παρ. 1 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, ὥστε νὰ διευκολυνθεῖ ὁ ἄθρησκος, ἀλλόθρησκος, ἢ ἑτερόδοξος μαθητής, στὴν ἄσκηση τοῦ δικαιώματός του νὰ ἀπολαύσει “ἀνεμπόδιστα” τὴν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς του συνείδησης. Ἀπορρίπτεται ἡ χρήση τοῦ δικαιώματος τῆς ἀπαλλαγῆς μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι ὑπάρχουν λόγοι συνείδησης».
Ἡ δεύτερη εἶναι ἡ ἀπόφαση 660/2018 τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας γιὰ τὸ πρόγραμμα σπουδῶν ἐπὶ Νίκου Φίλη γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἡ ὁποία ἀνατρέπει πλήρως τὸ κύρος τῆς ἀπόφασης τῆς Ἀρχῆς Προστασίας Δεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα. Ἡ ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ποὺ λοιδωρήθηκε ἀπὸ τὸν δῆθεν προοδευτικὸ χῶρο ὡς «σκοταδιστική», ἔκρινε ὅτι «ἕτερόδοξοι, ἄλλόθρῆσκοι, ἅθεοι μαθητὲς ἔχουν δικαίωμα πλήρους ἀπαλλαγῆς ἀπό τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν χωρίς καμμία δυσμενῆ συνέπεια, ἐφ’ ὃσον οἱ γονείς τους ὑποβάλουν ἀξιόπιστη δήλωση ὃτι δὲν ἐπιθυμοῦν, γιὰ λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως, ἤτοι διότι εἶναι ἕτερόδοξοι, ἄλλόθρησκοι ἣ ἅθεοι, νὰ παρακολουθήσουν τὴ διδασκαλία τοῦ μάθήματος τῶν θρησκευτικῶν».
Κλείνοντας, δὲν κρύβουμε τὴν ἀγωνία μας γιὰ τὴν ἐπαναφορὰ στὴν νομιμότητα, τὴν ἀποκατάσταση μίας ἄδικης μεταχειρίσεως τῆς Ἐκκλησίας μας σὲ σχέση μὲ τὶς ἄλλες θρησκευτικὲς κοινότητες καὶ ὁμολογίες, ἀλλὰ καὶ τὴν καταφανῆ περιφρονήση τῆς θελήσεως τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ πιστοῦ λαοῦ μας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ἐξυπηρετεῖ ἁπλὰ «θρησκευτικὲς ἀνάγκες», ἀλλὰ εἶναι τρόπος ζωῆς, ἀπόλυτα συνυφασμένη μὲ τὴν μακραίωνη ἐθνική μας πορεία. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἔχει τὴν ὁποιαδήποτε σχέση μὲ τὶς αἱρετικὲς «ἐκκλησίες», τὶς ὁποῖες ὁ δυτικὸς ἄνθρωπος πασχίζει νὰ «ξεφορτωθεῖ» στὶς τραγικὲς ἡμέρες μας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ τροφὸς τοῦ Γένους μας καὶ ἡ σώζουσα διδασκαλία της εἶναι ἡ ἀληθινὴ ζωὴ καὶ ὁ τρόπος πραγματώσεως τοῦ πιστοῦ λαοῦ μας.
Γι’ αὐτὸ καὶ ἀπαιτοῦμε νὰ εἶναι ὑποχρέωση τοῦ Κράτους μας νὰ μορφώνει τὰ παιδιά μας «ἐν Χριστῷ», καθιστώντας αὐτὰ «σύμμορφους τῆς εἰκόνας» Αὐτοῦ. Χωρὶς νὰ παραγνωρίζουμε τὴν ἀξία τῆς κατὰ κόσμον γνώσεως καὶ σοφίας, προτάσσουμε τὴν ἐν Χριστῷ «μόρφωση», διότι ὅπως τονίζει ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας: «καὶ νοῦς καὶ ἐπιθυμία πρὸς ἐκεῖνον (τὸν Χριστὸν) κατεσκευάσθη, καὶ λογισμὸν ἐλάβομεν, ἴνα τὸν Χριστὸν γινώσκωμεν, ἐπιθυμίαν, ἴνα πρὸς ἐκεῖνον τρέχομεν, μνήμην ἔσχομεν, Ἰν’ ἐκεῖνον φέρωμεν, ἐπεῖ καὶ δημιουργημένοις αὐτὸς ἀρχέτυπον ἢν» (Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς 6, PG 150,680A). Γιὰ μᾶς πρότυπο δὲν εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ ὁ Θεάνθρωπος καὶ ὡς ἐκ τούτου, ὁ ἐκπαιδευτικὸς προσανατολισμὸς μᾶς εἶναι ἡ Ἐκείνου προσοικείωση. Καλοῦμε λοιπὸν καὶ ἐμεῖς τὴν πολιτικὴ ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας νὰ ἀφουγκραστεῖ καὶ νὰ συνειδητοποιήσει αὐτὴ τὴν πραγματικότητα καὶ νὰ προχωρήσει στὴν ἀληθινὰ ἐπωφελῆ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὰ παιδιά μας, στοὺς αὐριανοὺς πολίτες τῆς πατρίδας μας.
Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν
τέλος σχολίων